Πρωτοπρ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ. (1999). Το
Σώμα του Ζώντος Χριστού. Μια ορθόδοξη ερμηνεία της Εκκλησίας, μτφρ. Ι. Κ.
Παπαδόπουλος. Αθήνα: Αρμός.
Πρόκειται για καινούργια μετάφραση
ενός παλαιού δοκιμίου του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ (1893-1979), που για πρώτη φορά
εκδόθηκε το 1972 από το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών στη Θεσσαλονίκη. Ο
συγγραφέας «αληθινή πατερική φυσιογνωμία του 20ου αιώνα», εκρηκτικός
διδάσκαλος και κήρυκας της επιστροφής μας προς την πατερική παράδοση, όχι ως
άγονη επαναληπτική υπόμνησής της, αλλά ως απόκτηση του φρονήματός της – είναι
γνωστή ως «νεοπατερική σύνθεση» - προσδιορίζει την έννοια της Εκκλησίας
ως Σώματος του Ζώντος Χριστού, υπό τις συνισταμένες, της μυστηριακής κοινότητας,
της Μίας, και Καθολικής πραγματικότητας που αναφέρεται στη ακεραιότητα της
πίστεως, καθώς αυτή διδάσκεται «καθολικώς και ανελλιπώς», και του
ιεραποστολικού χαρακτήρα της, βάση του οποίου όχι μόνο καλεί τους ανθρώπους,
αλλά και τους εισάγει, τους μυεί, στην εν Χριστώ ζωή, τους μεταστρέφει μέσω της
πίστης στον ίδιο το Χριστό, ώστε να γεννηθούν εκ νέου εν Αυτώ. Η λαγαρότητα της
γλώσσας του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, συνδυάζεται άριστα με τη γλώσσα των Πατέρων
της Εκκλησίας και αποκαλύπτει ένα θεολογικό λόγο άκρως συναρπαστικό.
Με αφορμή τη σημερινή γιορτή της Πεντηκοστής
ιδού τι γράφει ο +πατήρ Γεώργιος Φλωρόφσκυ: «Η
Εκκλησία του Χριστού δεν ήταν λιγότερο καθολική την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν
ολόκληρη ήταν κλεισμένη μέσα σ’ ένα δωμάτιο της Ιερουσαλήμ, η αργότερα επίσης,
όταν οι χριστιανικές κοινότητες δεν ήταν ακόμη παρά μικρές νησίδες κατεσπαρμένες
και σχεδόν χαμένες μέσα σ’ ένα ωκεανό ειδωλολατρικής απιστίας και
δεισιδαιμονίας», (σ. 53).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου