Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Θρησκευτικά επί το αυτό

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Θ.Ε. 5. ΗΘΙΚΗ. 5.1. Βιοηθική

την Μαρτίου 21, 2020

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Βιοηθική Ευθανασία Ηθική Θρησκευτικά Β΄ Λυκείου Νέο Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Συνείδηση

Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Η ζωή είναι σχέση

Του Γρηγόρη Δουμούζη – Θεολόγου, MSc Θεολογίας, Κοινωνιολόγου Το Ευαγγέλιο της Κυριακής ( Λκ . ιε΄ 11-32) αποτελεί ακόμη ένα στάδιο της προετοιμασίας μας για τη Μ. Σαρακοστή. Αυτό που αισθανόμαστε μέσα απ’ το Ευαγγέλιο είναι ότι η μετάνοια αποτελεί μια διαδικασία «επιστροφής» στην πατρική εστία και στην σχέση με τον πατέρα. Η παραβολή του «Ασώτου υιού» ή, αλλιώς, του «Σπλαχνικού Πατέρα» περιέχει όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου. Βλέπουμε πως ο νεότερος υιός ζητά απ’ τον πατέρα του την περιουσία που του αναλογούσε, γιατί δεν είχε την ωριμότητα να καταλάβει πως την «περιουσία» τη βιώνει πραγματικά κοντά στον πατέρα. Έτσι, προτίμησε να αυτονομηθεί και να την ξοδέψει, όπως ο ίδιος ήθελε. Ο πατέρας, ως «άρχοντας ελευθερίας» και «αγάπης», επειδή ξέρει πως τίποτα καλό δεν γίνεται με τη βία, αλλά μόνο αν πάθεις και μάθεις, χωρίς διαπραγματεύσεις του δίνει την περιουσία. Αυτή η στάση του πατέρα είναι πολύ σημαντική, διότι δίνει τις προϋποθέσεις ώστε ο υιός να επιστρέψει όταν έπιασε πάτο. Αυτή η στ...

Με αφορμή την έννοια του θανάτου: 1.7. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ· Β΄ Λυκείου

«Μνήμη θανάτου έστί καθημερινός θάνατος· μνήμη δε εξόδου κάθωρος στεναγμός. Δειλία μεν θανάτου εστίν, ιδίωμα φύσεως εκ παρακοής προσγινόμενον· τρόμος δε θανάτου εστίν, αμετανοήτων πταισμάτων τεκμήριον. Δειλιά Χριστός θάνατον, ου τρέμει, ίνα των δύο φύσεων τα ιδώματα σαφώς εμφανήση». Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, «Περί μνήμης θανάτου» , στο: ΚΛΙΜΑΞ Ιωάννου του Συναΐου. Κείμενο επί τη βάσει χειρογράφου της εν Άθω Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου. Το πρώτον εκδοθέν υπό Σωφρονίου ερημίτου. Δαπάνη των εκ Ραιδεστού αδελφών Σ. Κεχαγιόγλου. Νυν δε επανεκδιδόμενον υπό του Εκδοτικού Οίκου «Αστήρ» . Εις Β΄ έκδοσιν. Βάσει της εν Κωνσταντινουπόλει εκδόσεως 1883. Εκ του τυπογραφείου Κ. Α. Βρεττού, εκδ. Αστήρ – Αλ. & Ε. Παπαδημητρίου, Αθήνα 1979, σ. 9.

Η ύπουλη δύναμη της τοξικής πίστης

«[…] Η τοξική πίστη είναι μια καταστροφική και επικίνδυνη εμπλοκή σε μία δυσλειτουργική σχέση, όπου η θρησκεία και όχι ο Θεός, ελέγχει τη ζωή ενός πιστού. Άνθρωποι που έχουν πληγεί από διάφορες περιστάσεις, άνθρωποι από δυσλειτουργικές οικογένειες, άνθρωποι με μη ρεαλιστικές προσδοκίες και άνθρωποι που επιδιώκουν το δικό τους κέρδος ή την άνεσή τους, φαίνονται ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αυτήν. Είναι μια ελαττωματική πίστη που οδηγεί σε μία ατελή ή διαστρεβλωμένη άποψη για τον Θεό. Είναι καταχρηστική και χειριστική και μπορεί να γίνει εθιστική. Όσοι έχουν τοξική πίστη τη χρησιμοποιούν για να αποφύγουν την πραγματικότητα και την ευθύνη. Συχνά οδηγεί σε τελειομανία. Οι άνθρωποι ωθούνται να εκτελούν και να εργάζονται, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν τον δρόμο τους προς τον παράδεισο ή τουλάχιστον να κερδίσουν την εύνοια του Θεού. Όπως και άλλοι εθισμοί, προκαλεί μεγάλη ζημιά, αλλά οι εθισμένοι συνεχίζουν να την επιδιώκουν. »Η τοξική πίστη δεν είναι αληθινή σχέση με τον Θεό, αλλά εμμονή σε καν...

Συνολικές προβολές σελίδας

Από το Blogger

Εικόνες θέματος από ranplett