Ευθανασία

«Αν αφαιρέσει κανείς την έννοια του ατομικού δικαιώματος από τις συζητήσεις τις σχετικές με το πρόβλημα λ.χ.,  της ευθανασίας, η λογική των εκτεταμένων στη βιβλιογραφία πολυκλαδικών αναλύσεων παραλύει και αποδιοργανώνεται. Η ευθανασία απασχολεί μόνο ως πρόβλημα νομικών οριοθετήσεων και εξισορρόπησης των ατομικών δικαιωμάτων: των δικαιωμάτων του ασθενούς και των δικαιωμάτων του γιατρού, του νομοθέτη, των συγγενών. Η θεώρηση του πόνου και του θανάτου σε οποιαδήποτε άλλη προοπτική – προοπτική προτεραιότητας των διαπροσωπικών σχέσεων, σχέσεων πίστης-εμπιστοσύνης, αγάπης-κοινωνίας της ύπαρξης και της ζωής – θα απαιτούσε και μιαν άλλη λογική, αδιανόητη στα πλαίσια του πολιτισμού της νεωτερικότητας».

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ. (1998). Η απανθρωπία του δικαιώματος, Αθήνα: Δόμος, σ. 53.